در این مقاله سعی کردیم به آسیب ها و فشار های روانی ناشی از زلزله پرداخته و پی‌ببریم که این فشار‌ها وآسیب‌ها چگونه میتوانند بر روح و روان آدمی اثر گذاشته و افکار وی را پریشان سازد.
وقتی بعد از مدتی طولانی یک زلزله را تجربه میکنید به مقدار شدت زلزله ترس نیز در شما به وجود می‌آید.
همه‌ی ما بر این باوریم که وقتی زلزله تمام میشود همه چیز از جمله ترس و افکار دلهره آور ما به حالت اولیه برمیگردد. که این یک باور غلط عامه است.
شاید در تمام زمینه‌ها‌ی بعد از زلزله همه چیز عادی شود اما ترس و آسیب‌های روانی ناشی از چند ثانیه ی وقوع این حادثه میتواند تا مدت‌ها ادامه داشته باشد و زندگی فرد را دچار اختلال سازد
در واقع روانشناسان معتقدند که زلزله و ترس از آن در زیر شاخه ی اختلالات مرتبط با آسیب و عوامل استرس زا قرار دارد و مشکلات ناشی از حادثه را میتوان از اختلالات استرس حاد یا آسیب پس از سانحه دانست.
وقتی حادثه‌ای رخ میدهد دو امکان وجود دارد : اول این که فرد به دلیل مقاومت روانی بالای خود هیچ آسیبی از لحاظ روانی نمی‌پذیرد که به طبع این موضوع مورد بحث ما نیست اما در حالت دوم افراد پس از وقوع حادثه دچار ترس و اضطراب شده و به شدت افکارشان پریشان میشود.
این دسته افراد دچار اختلال پس از آسیب شده و باید هرچه زودتر تحت درمان قرار گیرند.
نقش روانشناس در این موضوع بسیار پررنگ است یعنی افراد به کمک یک بازنگری روانی که توسط روانشناسان انجام می‌گردد میتوانند به حالت عادی برگشته و هر لحظه ترس را به دنبال نداشته باشند.
روانشناسان نیز میکوشند تا با روش‌ها‌ی مختلف از جمله روان درمانی و آسیب زدایی تدریجی و... افکار ترس برانگیز و غیر واقعی را از فرد گرفته و اندیشه‌های مثبت و معمول زندگی را جایگذین آن کنند.
به هر حال وقتی ما آسیبی را بعد از یک سانحه‌ی دلخراش تجربه میکنیم نباید از اتفاقات بعد از آن غافل شویم و بدانیم اگرچه شاید جسم ما در آن هیچ آسیبی ندیده باشد اما روان ما میتواند دست خوش تغییرات عمده‌ای گردد که ادامه داشتن آن به هر نحوی در زندگی روزمره ما و حتی آیندگان ما اختلال ایجاد کندو این را هم باید در نظر داشته باشیم که در چنین سانحه‌هایی چشم امید بعضی‌ها نیز به ما میباشد و ما با حفظ خونسردی خود باید به انها نیز این اطمینان خاطر را بدهیم که همه چیز در حالت عادی به سر میبرد.
نظر شما